ภาวะแทรกซ้อนที่พบได้

• ผิวหนังแห้งแตกเป็นแผลและเจ็บโดยเฉพาะเวลาเดิน ซึ่งอาจจะใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะหาย
• มีโอกาสติดเชื้อแทรกซ้อนน้อยมาก

การวินิจฉัย

• วินิจฉัยโดยดูจากลักษณะผื่นและอาการ
• การขูดสะเก็ดผิวหนังเพื่อตรวจหาเชื้อรา
• การตรวจหาสารก่อภูมิแพ้ผิวหนังหากสงสัยว่าเกิดจากการแพ้รองเท้าวัสดุสังเคราะห์
• การตรวจชิ้นเนื้อผิวหนังทางพยาธิวิทยามีความจำเป็นน้อยมาก

การวินิจฉัยแยกโรค

• ผื่นภูมิแพ้ผิวหนัง
• โรคผิวหนังลอกอื่นๆ
• สะเก็ดเงิน
• เชื้อราที่เท้า
• การแพ้วัสดุสังเคราะห์ในรองเท้าที่สวมใส่ประจำ

การรักษา

ปัจจุบันยังไม่มีการรักษาที่ได้ผลดีและจำเพาะต่อโรคนี้ การรักษาส่วนใหญ่เป็นการรักษาแบบประคับประคอง ได้แก่

• ลดการเสียดสีระหว่างผิวหนังกับรองเท้า เช่น รองเท้าที่สวมใส่สบายพอดี ไม่คับหรือหลวมเกินไป การสวมถุงเท้าผ้าฝ้ายเพื่อช่วยลดการเสียดสีโดยตรง เปลี่ยนถุงเท้าบ่อยๆ หลีกเลี่ยงรองเท้าที่ทำจากวัสดุสังเคราะห์หากทราบสารที่แพ้
• ทำให้ผิวหนังชุ่มชื้น ด้วยการทาครีมหรือ moisturizer ที่มีส่วนผสมของยูเรียหรือพาราฟิน (เช่นวาสลีน) โดยเฉพาะหลังอาบน้ำและก่อนนอน ควรทาครีมที่ช่วยปกป้องผิวหนังลดการเสียดสี (Barrier cream) ซึ่งสามารถใช้ได้เรื่อยๆระหว่างรอบวันและควรทาซ้ำทุกๆ 4 ชั่วโมง
• ควรพักเท้าโดยงดเดินหรือเดินให้น้อยที่สุด หากพบว่าผิวแตกเป็นแผลและเจ็บเพื่อให้แผลหายได้เร็วขึ้น
• ดูแลแผลด้วยการปิดพลาสเตอร์หรือใช้กาวสำหรับทาแผลโดยเฉพาะ เพื่อให้แผลหายเร็วขึ้นและลดเจ็บ
• ยาทา ได้แก่ Tacrolimus ointment หรือยาทาสเตียรอยด์ ทา 1-2 ครั้งต่อวัน ระยะเวลาตั้งแต่ 1-4 สัปดาห์ (จากการศึกษาพบว่าอาจได้ผลไม่แตกต่างจากครีมที่เพิ่มความชุ่มชื้นมากนัก)

การพยากรณ์โรค

• ส่วนใหญ่มักหายได้เองเมื่อเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น แต่บางกรณีพบว่าโรคสามารถอยู่จนถึงวัยผู้ใหญ่

Source:

• https://dermnetnz.org/topics/juvenile-plantar-dermatosis/
• http://www.pcds.org.uk/clinical-guidance/juvenile-plantar-dermatosis
• https://www.dermcoll.edu.au/atoz/juvenile-plantar-dermatosis/